Sterke verhalen vanaf 4 oktober

 Vanaf 3 oktober 2021 gaan we weer verder met de " Sterke Verhalen" uit het Haags Wielercafé!

1e Master Wielerfestijn

Stamgaste Kristel Nijssen is momenteel druk bezig met de organisatie van een nieuw evenement! Zie hieronder de plannen:

1e  Masters Wielerfestijn 17 juni 2012

Parcours: Geneutraliseerde start op wielerbaan Wheelerplanet, direct in de bocht het hek uit en de parkeerplaats op richting de weg. Einde neutralisatie op de Noorderweg.

Omloop  8.42 km

Vanaf de parkeerplaats rechtsaf slaan de Zijkanaal C op 1e weg rechts afslaan de Noorderweg op
1e weg rechts afslaan de Noorderweg(andere weg zelfde naam)  op
1e weg rechts afslaan de Ringweg op
1e weg rechts afslaan de Inlaagpolder op
1e weg rechts afslaan de zijkanaal C op
1e weg rechts de parkeerplaats op door het hek en dan rechts het parcours op, weer langs start finish enz. enz.

10:00 start Basislicentiehouders  6 ronden 50.52 km
11:30 start  60+ 6 ronden 50.52 km en 70+ 5 ronden 42,1 km
13:00 start  50+ 8 ronden 67.36 km
15:00 start 40+ 10 ronden 84.42 km

Waarschijnlijk wordt het iets anders dat wordt volgende week besloten.

Dan komt de 30+ erbij en valt de basislicentiehouders weg en zo word alles opgeschoven naar boven,de 60 en 70+ starten om 10:00 en de 50+ start dan om 11:30

Ook komt er in 2012 een masters-competitie waar wij waarschijnlijk deel van gaan uitmaken en we hebben de volledige medewerking van de belangenvereniging 50 en 60+

Den Haag - Texel

Door: Rob de Munck

Beste Stamgasten,

1 juni gaat de 4e editie Den Haag Texel van start. Den Haag Texel is nu officieel een evenement geworden. Per 11-11-2011 zijn we een stichting geworden. De stichting Den Haag texel organiseert vanaf nu de rit.
De eerste editie betrof een eenling actie, de 2e editie waren er 28 personen, de derde 61 en nu met de voorinschrijving zijn er al 63 deelnemers. Het maximum staat voorlopig op 90 deelnemers.
De deelnemers bestaan aan tourfietsers maar ook knallers.
Het betreft een sponsorit voor het Juliana Kinderziekenhuis. Vorig jaar hebben we welkomsbeertjes bij elkaar gefietst. Ieder kind krijgt dit jaar een knuffel bij opname. Over doel dit jaar zijn we met het JKZ in gesprek.
Het doel wordt binnenkort bekend gemaakt.
Programma. start vrijdag 1 juni op de Sportlaan.
Onder politiebegeleiding rijden we in groep naar de watertoren. Vervolgens gaat iedereen los.
Weekendtassen gaan in de bussen mee.
Er zijn 2 vaste posten Bloemendaal en Bergen en diverse mobiele posten.
Op Texel wordt vrijdag een maaltijd aangeboden en kan je kiezen voor 1 of
2 overnachtingen.

Het ziet er naar uit dat we dit jaar een subdoel koppelen. Ecomare.
Vrijdagavond gaan de meeste deelnemers voor de derde helft naar de Koog.
Cafe de Chaos kleurt dan groengeel.
De deelnemers kunnen dan zaterdag op vertoon van medaille naar Ecomare.
(100 meter van het logeeradres). Andere deelnemers beginnen aan de terugreis.
Terugreis kan ook op zondag. Voor 10.00 verlaten we de Koog. De vrijwilligers dragen zorg voor ontbijt natje droogje enz.

De deelnemers van vorige edities komen over het algemeen terug. Het is de moeite waard.

op www.denhaagtexel.nl staat meer informatie.

de start 2011: http://www.youtube.com/watch?v=GADjg-DxZ8w

Vriendelijke groeten,

Rob de Munck
Den Haag Texel

Vossenjacht door een andere bril....

Door: Ron Mol

Dit jaar heb ik besloten de vossenjachten bij HSK Trias te rijden.  De ritten zijn wat korter en er wordt niet zo achterlijk hard gestart.  Vanmorgen stond ik dus weer fris en fruitig klaar toen Marijn me op kwam halen. Hij is ook verslaafd geraakt aan het vossenjagen en stond geduldig te wachten. Ik heb net een nieuwe bril aan geschaft met camera dus kon de hele jacht op film zetten. Ik had er zin an...

Beneden gekomen stapte ik op de fiets en pal voor m'n deur stond een pijl! Eerst dacht ik aan een grapje maar op weg naar de Uithof kwam ik meer pijlen tegen. Goed om te weten. Jacqui ging meteen klaar staan met de camera op het balkon zodat ze ons voorbij kon zien komen.We gingen op weg naar Trias.

Marijn Schillemans passeert de Ln v Poot

In de kantine aangekomen kreeg ik eerst slecht nieuws te horen. Henk v Weers (oud winnaar van de Avondzesdaagse en etappe in Olympia's Tour) was getroffen door een hersenbloeding. Gelukkig is hij weer thuis en en gaat goed. Toch is het ff schrikken en je kunt hem natuurlijk altijd een berichtje of kaartje sturen. Het adres is bij mij op te vragen per mail.

Ik zette m'n bril "aan" en we gingen op weg. Hans vd Oever was één van de uitzetters en dan weet je dat het richting Scheveningen/Wassenaar gaat. Ik had het vermoeden dat we via de puinduinen naar de Ln v Poot zouden rijden dus ik moest zorgen dat ik bij de puinduinen een kleine voorsprong had op m'n racefiets. Het lukte, als eerste kwam ik bij de controle en werd meteen voorbij gestoken door die jonge honden op MTB's of crossfietsen. Er stond echter nog een controle, hoog op de top en ik moest wandelend omhoog. Achter me waren ze sneller dus ik toverde een oude truc van veldrijder Michel Meere uit de hoge hoed en blokkeerde met m'n fiets het pad. Iedereen die achter me zat bleef zo achter me, vloekend en tierend...(sorry Rob :-) Na de tweede stempel was er een flinke achterstand. Ik wist echter de pijl voor m'n huis en reed meteen naar de Ln v Poot, ik lag op kop! Jacqui zag ik niet op het balkon maar ik hoorde later dat ze nog een uur op me gewacht had....

Op de Westduinweg werd ik ingehaald door de "kopgroep". Zeau, ik zat erbij! Via Scheveningen-dorp reden we naar de Watertoren waar ook een controle stond verstopt. Bij de eerste reed ik richting Wassenaar. Helaas moesten we toen het strand op en dat was natuurlijk geen doen op die conti's met 8 BAR erin. Tegenwind, hoog water.....ik ging naar de kleauten. De controle stond onder het botenhuis en via het "zwarte pad" reden we weer richting Scheveningen. Bij de Vissershavenstraat zag ik ineens de kopgroep weer vlak voor me. Ik had een pijl gemist en sneed zo ongemerkt een flink stuk af. Toen ik naar rechts keek stond er echter een levensgrote pijl die van de vuurtoren vandaan kwam. We reden voor de garage van Rob Koppers en aangezien Hans vd Oever daar vaak te vinden is verwachte ik een controle. Ik ging dus terug naar de vuurtoren waar de vuurtorenwachter me wat vreemd aan keek. Achter de toren stond "geintje".....pleuris zooi!

Via de haven ging de route verder richting de duinen en Kijkduin. De "Holtkampjes" stonden daar een band te plakken dus dat waren weer twee punten in de knip :-) Via Monster ging de route verder naar Madestein waar de Vos stond te grijnzen. Ik denk dat ik 6e of 7e ben geworden maar daar doen we het natuurlijk niet voor.....

Thuis gekomen stopte ik snel de SD kaart in de PC om de film terug te zien. Welgeteld 9 sec. had ik opgenomen! Ik had dus 2 uur voor joker met die kudtbril op gereden. Deze week maar eens uit proberen hoe die écht werkt.

Wielercafé gerenoveerd

Door: Ron Mol

Zeau, de renovatie van het Wielercafé zit erop.
Zoals je ziet een iets frissere, "Haagsche" layout met natuurlijk het nieuwe logo.

Verder zal alles hetzelfde blijven. We gaan proberen het laatste Amateur/Master nieuws meteen in het café te hangen en ook de uitslagen en foto's zsm op te hangen. De "Stamgasten" moeten zich echter opnieuw aanmelden omdat het bijhouden van de persoonlijke pagina's wat te veel werk was. Je kunt nu zelf via "fietstijden.nl" een pagina aanmaken en bij houden. Het is natuurlijk wel de bedoeling dat je ook actief mee doet in het café. De webmaster zal de aanvragen dan ook kritisch gaan bekijken :-)

In het café voortaan ook het laatste nieuws van het TS Cyclingteam die een eigen "hoekje" gaan krijgen en uitgebreide Toerinfo! De "toertafel" wordt onderhouden door Marijn Schillemans.

Veel plezier in het vernieuwde café en ik sta natuurlijk altijd open voor opmerkingen en/of suggesties!

Strandrace Hoek van Holland – Den Helder

Door: Sytske de Jong

Strandrace Hoek van Holland – Den Helder
Mede mogelijk gemaakt door ..

Goh wat was ik moe die 13^e november toen ik na 6 uur en 39 minuten in Den Helder over de finish kwam van de ‘Langste Beachmarathon ter Wereld’ (aldus de website). “En daar hebben we de 6^e vrouw” hoorde ik de omroeper zeggen. Dat leek me niet te kunnen kloppen, ergens rond de 16^e plek leek me realistischer en daar had ik vooraf ook op gehoopt. Later die avond zag ik in de uitslag dat de omroeper toch gelijk had.

Maar ik was dus moe, echt moe. En misselijk, al zo ongeveer vanaf Scheveningen. Ook leek een stoel om op te zitten me zo fijn. Want met die kippenkracht van me, zet ik de laatste weken mijn zadel(s) steeds niet goed vast.. Dat zit toch niet zo lekker, een zadel die steeds wat verder met de punt omhoog komt te staan. Het had qua materieel natuurlijk nog veel erger gekund dus ik klaag verder niet. Mijn versnellingen stopten er pas mee nadat we het strand afreden bij Den Helder. Een perfecte timing. Die laatste kilometer kon ik wel in dit superlichte verzet doorkomen. Alhoewel Jaap vast dacht dat ik nu officieel was ingestort. Mijn voorrem liep helaas wel vrijwel gelijk na de start aan. Ergens bij Scheveningen kreeg ik gelukkig de tip om die rem los te gooien. Briljant! Waarom had ik dat zelf niet bedacht?

Na de finish is er soep. Natuurlijk niet vegetarisch, maar soms moet je je principes los laten. Bijvoorbeeld als je heel moe bent en misselijk en wilt zitten, maar opeens in de rij voor de soep blijkt te staan. Gelukkig is er ook een lege stoel. Ik zit, doe mijn ogen dicht, voel alles tintelen en de tranen in mijn ogen staan, ook haal ik gek adem. Jaap vraagt of het wel gaat. Ik voel nog eens wat beter en geloof dat het best goed gaat. Alleen ben ik niet van plan deze stoel te verlaten of mijn ogen open te doen en die soep hoef ik eigenlijk ook niet. Ik wil gewoon even helemaal niks.

Ik krijg thee. Een stuk minder weerzinwekkend dan de soep. Ik neem een slok en bedenk me dat het wel echt heeft geholpen dat Jaap er is.  En niet alleen vanwege die thee of omdat hij toen ik het na Petten ‘een beetje’ had gehad bij me is gebleven. Even terzijde, maar wie is degene geweest die heeft bedacht dat na Petten opeen een eindeloze hoeveelheid golfbrekers neergelegd moesten worden? Sowieso beheers ik het ‘één tempo’ rijden een stuk beter dan dat afrem- en optrekgedoe rondom die golfbrekers. Maar dan die basaltblokken waaruit die golfbrekers bestaan. Na 100 km kon ik niet meer bedenken hoe ik die paar basaltblokken met die punt omhoog kon ontwijken, zonder klem te komen zitten tussen die twee blokken daar naast waar precies mijn voorwiel tussen past. Die golfbrekers hielden me dus een beetje op.

Waarom ik wel zo blij ben met Jaap is dat het hem is gelukt om me moe maken,  iets wat mezelf altijd zo slecht lukt.  Waar ik na een tijdje groepjes inhalen (ik had mezelf net verlost van die aanlopende voorrem toen ik Jaap tegenkwam) wel bij een groepje terecht kom waarvan ik denk ‘Leuk groepje, leuk tempo, ik vind het wel prima zo’ denkt Jaap dat dus nooit... Zodra het tempo hem iets te laag wordt neemt hij nog eens extra hard over, wanneer dan niemand echt meewerkt wacht Jaap het juiste moment af om naar het volgende groepje te springen. En waar Jaap de 13^e november reed, daar reed ik ook. Netjes neem ik steeds de kop over en als hij wegsprint doe ik er even 10 seconde over om ook op gang te komen, na nog eens 30 seconde (misschien ietsjes langer..) heb ik zijn achterwiel te pakken en volg ik hem in zijn kielzog om even later bij het volgende groepje aan te komen en weer netjes met de groep mee te draaien. Daar wordt je dus best moe van, ik moest  natuurlijk nog wel zelf die pedalen ronddraaien, maar ook 6^e.

De thee is op en ik begin nu enorm te trillen. Ik twijfel of ik me zorgen moet gaan maken om mezelf, maar bedenk al snel dat een warme douche waarschijnlijk gaat helpen. Nadat een compleet – maar niet zo interessant – mannenelftal de vrouwenkleedkamer heeft verlaten, stap ik onder een gelukkig nog warme douche. Onder het douchen bedenk ik me dat ik eigenlijk de hele Spartaan wel kan bedanken. Naast de vele kilometers die ik met iedereen op de Spartaan heb gereden, was het iemand van de mtb’ers (Aad of Armand?) die na een mountainbike training zei dat hij dacht dat een strandrace echt iets voor mij was. Echt iets voor mij? Dat klinkt goed. Al denk ik nu dat hij dat alleen heeft gezegd omdat hij zo onder de indruk was mijn gebrek aan techniek.. Van een strandrace had ik vaag wel eens iets gehoord, maar niet meer dan dat. Sindsdien luisterde ik aandachtig mee met ieder gesprek wat over strand en fietsen ging. Jaap, René en Jelle gingen zich inschrijven voor de strandrace naar Den Helder. Nou dan ook ik. Echt iets voor mij ;-). 130 km, hoe moeilijk kan dat zijn? Je schijnt dat te willen doen op een ‘oude’ mtb. Ik had een fiets die aan alle vereiste voldeed, alleen miste ik nog de vaste voorvork (een essentieel element van de strandfiets begreep ik al snel). Nico had nog een vaste voorvork over en is erg handig met fietsen, dankzij hem had ik opeens de perfecte fiets voor op het strand. Nou ja perfect. Je hebt ook nog ‘strandbanden’ nodig. Die had mijn schoenenmakende overbuurman dan weer voor me.

Een kwartier later, ik sta nog steeds onder de douche, zijn mijn tenen niet meer wit en begin ik zo waar te genieten. Genieten. Dat is er niet echt van gekomen vandaag, Terwijl ik tijdens het oefenen op het strand nog wel zo blij werd. Dat zal wel de keerzijde zijn van ‘moe worden’, dat je iets minder geniet van je omgeving. Ik besluit mijn moment van de dag te pakken en nog minimaal 15 minuten onder deze douche te blijven staan. Ondertussen verder denkend aan wie de rit van vandaag nog meer mogelijk heeft gemaakt. Want ik had dan wel een strandfiets geregeld, op het strand gefietst had ik nog niet. De Rabobank Beach Clinic (waarvoor extra hulp nodig was, dit leek me een win win situatie, tuurlijk help ik) heeft me goed geholpen Met Jelle maakte ik 5 minuten daarvoor mijn eerste meters op het strand (best zwaar, ging ik dat 130 km doen!?) en tijdens de clinic leerde ik de fijne kneepjes van het strandfietsvak (‘focussen’). Ik schrok een beetje van de vele schelpjes waarop je net zo lekker rijdt in combinatie met mijn dunne bandjes, zin in lekke banden had ik niet. Gelukkig wist Jör anti-lekke-banden-latex te verzorgen en zo was ik dan echt helemaal klaar voor de strandrace. Alleen met zo’n ultieme voorbereiding is een eerste verzorgingspost pas ergens helemaal in IJmuiden natuurlijk een beetje jammer. Sven bood spontaan aan om ergens bij Scheveningen met een extra bidonnetje sportdrank klaar te staan. Ideaal.

Het moment is helaas gekomen dat ik echt onder die douche vandaan  moet komen (een beter milieu begint bij jezelf). Bij het aankleden merk ik dat ik nog niet zo’n volleerde strandfietser ben. Een plastic zak voor al die natte zooi was best handig geweest. En gewone schoenen ook. Toch jammer dat mijn hulplijnen daar dan weer niet voor hebben gezorgd. Ook jammer dat de meeste van mijn ‘trainingsmaatjes’ vlak voor de tocht toch hebben afgehaakt. Tsja, dat heb ik dan toch aan mezelf te danken, dat ik aan de start in Hoek van Holland verschenen ben en niet heb opgegeven voor ik over de finish in Den Helder was. Maar verder is deze rit toch echt mede mogelijk gemaakt door de Spartaan, dank in het bijzonder aan Jaap, Aad of Armand, Nico, René, Jelle, Jör en Sven!! Volgende keer met zijn allen?

Sytske de Jong

Stamgast Simon Meijn nieuwe Consul Noord-Holland

Met ingang van het nieuwe wielerseizoen wordt Simon Meijn uit Oudendijk (Koggenland) de nieuwe Consul van de Koninklijke Nederlandsche Wielren Unie voor het district Noord Holland. Meijn wordt hiermee de opvolger van de huidige Consul Annelies Goos in het dagelijks leven directeur particulieren bij de Rabobank, Westfriesland-Oost. 

Uit de gesprekken die het bestuur met een aantal sollicitanten heeft gevoerd bleek Meijn de meest geschikte kandidaat. Meijn is ook niet onbekend met de functie want van 1999 t/m 2003 was hij al eens Consul. Het district Noord Holland krijgt dan ook een ervaren Consul terug die zijn sporen in de wielerwereld heeft verdiend.

Meijn was naast renner in het verleden ook bestuurslid en Voorzitter van wielervereniging Alcmaria Victrix uit Alkmaar, bestuurslid en Voorzitter van de Stichting Wielerbaanpromotie Nederland, Vice-voorzitter bij de stichting Meertour in Wieringerwerf, lid van de commissie Baansport van de KNWU en Coördinator bij de UCI (Union Cycliste International) van de Junior International Track Leaque.

Daarnaast schreef hij in 1996 het 50 jarig jubileumboek “In de Ban van Baan- en Wegsport” voor Wielervereniging Alcmaria Victrix. Sinds 2009 is Meijn tevens bestuurslid van de Commissie Wegsport bij de Koninklijke Nederlandsche Wielren Unie.

In het dagelijks leven is Meijn werkzaam als Communicatie Management Adviseur bij het ROC Horizon College. Het Horizon College is een regionaal opleidingencentrum (roc) in Noord-Kennemerland en West-Friesland voor Middelbaar Beroepsonderwijs .

Tijdens de najaarsvergadering van het district Noord Holland op woensdag 16 november is de nieuwe Consul officieel aan verenigingen, stichtingen en leden in Noord Holland voorgesteld.